Zittend op de veranda van mijn hostel schrijf ik dit blog. Ik kijk uit op Parque Central de Granada en op de achtergrond klinkt een mengeling van salsa muziek, het roepen en bellen van straatverkopers en het geroezemoes van alle mensen op het plein. Het is 7 uur ’s avonds en het het nog steeds 30 graden. Je snapt een luxe setting in vergelijking met de januari maand in NL.

Met dit heerlijke vakantie gevoel en in deze ongedwongen sfeer heb ik rustig de tijd om na te denken over wat ik nu eigenlijk wil met dit blog. Ooit begonnen natuurlijk met als doel om mijn Gong doelen te bereiken. Maar weet je wat het is, hierdoor maak je die doelen teveel prestatie gericht en ben je eigenlijk in competitie met jezelf. Iets waarvan ik zelf denk dat dat juist haaks staat op de Chinese denkwijze. Als je het mij vraagt heeft het stellen van Gong doelen veel meer te maken met het besef dat het leren van een nieuwe skill of het veranderen van gewoontes tijd kost. Dat je niet van de een op de andere dag iets nieuws onder de knie hebt of dat als je besluit om oude gewoontes te veranderen dat dat moeite, energie en vooral tijd kost. Dat het geen zin heeft om jezelf druk op te leggen om iets in een zo kort mogelijke tijd te kunnen, dat werkt alleen maar averechts met opgeven tot gevolg. Gun jezelf de tijd maar houd wel het eind doel als stip op de horizon in het oog. Voor je het weet zijn er 100 dagen of een jaar voorbij en realiseer je je dat je iets nieuws kunt of een oude gewoonte hebt afgeleerd terwijl je ook van de tijd ertussenin genoten hebt. Er wordt niet voor niets vaak gezegd; ‘de reis is mooier dan de bestemming’.

Een volgende poging op dit blog op te starten :). Ik heb het eerste artikel van de vorige poging uit 2018 laten staan omdat ik dat nog steeds een goede intro vind. Dit keer begin ik met een korte reflectie op 2019 en sta ik nog eens even stil bij alles waar ik dankbaar voor ben.

Afgelopen december maand heb ik eens de tijd genomen om terug te blikken op het afgelopen jaar. Om eens even te reflecteren, terug te kijken op 2019 en stil te staan bij alles wat ik heb bereikt en waar ik dankbaar voor ben. Ik weet niet of het is omdat ik ouder wordt maar elk jaar besef ik me meer hoe dankbaar ik mag zijn voor het leven dat ik leid. Ik kom uit een ondernemersfamilie, mijn overgrootvader had een fabriek in Utrecht en ook mijn vader is al jaren ondernemer. Ik ben opgevoed en opgegroeid in een liefdevol gezin waar geleerd werd om hard te werken maar ook waar alle kansen geboden werden. Zelfs toen ik mijn Rechten studie opgaf voor een studie waarvan niet iedereen direct mijn keuze begreep. Met mijn studie Digitale Communicatie koos ik namelijk voor het verder ontwikkelen in een vakgebied dat voelt als een hobby. Van de studiekeuze heb ik nooit spijt gehad, elke dag prijs ik mijzelf gelukkig dat ik met zo veel plezier werk kan doen dat niet als werk voelt. Met zoveel plezier naar je werk gaan is een luxe en maakt het leven makkelijker. Ik realiseer mij heel goed dat dit niet voor iedereen weggelegd is.

Vorig jaar heb zei ik na ruim 6 jaar gewerkt te hebben mijn baan op bij Moving Digital. Na 6 mooie jaren voelde het alsof ik mijn halve leven en tweede thuis achterliet. Maar al na het eerste gesprek bij Olympia voelde ik dat je je op meerdere plekken thuis kunt voelen. Bij verandering van omgeving heb je de kans om nieuwe inzichten op te doen en jezelf te resetten. Je kunt met meer afstand naar jezelf, je werkzaamheden en omgeving kijken. Toch is elk nieuw begin spannend en voel je je onwennig. Gelukkig duurde dat dankzij alle lieve nieuwe collega’s maar heel even :). Ik besef mij steeds meer dat ik in luxe wereld leef waarin ik de kans heb om te kiezen waar ik werk en die gedachte alleen al geeft mij veel vrijheid.

Mijn eerste Olympia jaar is voorbij gevolgen, wat geniet ik van de passie waarmee iedereen elke dag aan de slag gaat. Samen werken we keihard om het digitale Olympia landschap een stukje beter en future proof te maken. Soms mopper ik dat verandering langzaam gaat maar als je dan terug kijkt op een heel jaar gaat verandering stiekem toch snel. Ik kijk terug op een jaar waarin ik niet alleen veel heb geleerd in mijn vakgebied maar ook over mezelf. Een jaar waarin ik de confrontatie niet uit de weg ging en geleerd heb dat ik de liefste familie, beste vrienden/vriendinnen en collega’s heb.

Ik kijk echt uit naar 2020 en heb super veel zin om met alle gemaakte plannen (zowel werk als privé) aan de slag te gaan!